Het is dweilen met de kraan open in de jeugdzorg. Want zolang de bureaucratie niet wordt aangepakt, lossen die extra miljarden van de Rijksoverheid ook niets op. Dat denkt zorgondernemer Linda Bijl.
Een paar dagen heeft ze het de tijd gegeven, maar het wil maar niet zakken. Het moet eruit. Zorgondernemer Linda Bijl, die zichzelf op LinkedIn omschrijft als een visionair, ontwerper en inspirator binnen de jeugdzorg, is boos. De reden: na lang bedelen krijgen gemeenten volgend jaar 1,9 miljard extra gestort in ‘de bodemloze jeugdzorgpot’. Met extra geld alleen gaan we het niet winnen, denkt Bijl. Zolang het stelsel belangrijker is dan de mensen waar het over gaat, komt het niet goed.
Zolang het geld dat bedoeld is voor jeugdzorg met miljoenen tegelijkertijd wegvloeit naar andere zaken dan zorg voor vastgelopen kinderen en gezinnen, worden de problemen volgens haar niet minder – allicht zelfs groter. “In de 35 jaar die ik actief ben in de zorg is er al zoveel geld de sector binnengedruppeld, maar dit is een ezel die zich voortdurend aan dezelfde steen stoot. En iedereen binnen de jeugdzorg weet dit.”
Als directeur van zorginstelling FamilySupporters doet Bijl zaken met ongeveer de helft van alle Nederlandse gemeenten, met ieder hun eigen regeltjes en voorwaarden. “Dat is de echte draak in de bureaucratie. De regeldruk voor cliënten en collega's is gekmakend, en het wordt nog steeds elke dag erger.” Nog voordat professionals dat kunnen gaan doen waar ze goed in zijn, namelijk zorg bieden, gaat er veel tijd verloren aan administratieve rompslomp. “Voordat we echt aan de slag kunnen met een intake zijn we vaak al tussen de 5 en 10 uur bezig, en dan zijn we alleen nog maar aan het praten óver de cliënt, niet eens met.” Ook aan de andere kant, die van de gemeenten zelf, lekt er volgens Bijl te veel tijd (en dus geld) weg naar het ambtenarenapparaat. Zo berekende adviesbureau Berenschot 2 jaar geleden dat bijna 30 procent van het jeugdzorgbudget opgaat aan coördinatiekosten.
Het wordt tijd om écht te gaan zorgen, vindt Bijl. Weg met dure consultants, weg met regionale overlegtafels, weg met ‘productboeken’, weg met de controledrang. Zorgprofessionals willen wel, maar het wordt ze soms wel erg moeilijk gemaakt. Haar boodschap aan gemeenten: “Denk na, trek die bureaucratie eruit. Noem het transitie, transformatie of innovatie, maakt niet uit, als het maar gebeurt. Als we vandaag een andere weg inslaan kunnen we al over een paar jaar de verbetering zien. Er zijn genoeg mensen die anders willen. Dus waarom niet?”
De komende maanden onderzoeken we samen met Follow the Money hoe jeugdzorggeld door gemeenten wordt besteed. Weet jij hier meer over en wil je iets met ons delen? Laat het ons weten via het tipformulier.