Een pikante foto met jouw naam eronder die de hele school rondgaat. Het overkwam de toen 15-jarige Roos Leenen. “Als een school niks doet met zo’n incident, geef je eigenlijk goedkeuring aan het verspreiden van kinderporno.”
De dag waarop een naaktfoto onder Roos’ naam via WhatsApp de school rondging, zat ze ziek thuis. “Ik kon niet geloven dat mij dit overkwam. Ik dacht: die vrouw op de foto lijkt vast niet op me.” Maar toen Roos de foto met de twee naakte, zoenende vrouwen op bed onder ogen kreeg, leek ze als twee druppels water op de ene dame, zo legt ze uit.
Achter de rug om
De dag daarna, toen ze naar haar school moest, voelde ze zich erg rot. “Ik werd enorm aangestaard, ze smiespelden achter mijn rug om. De foto ging de hele school rond via WhatsApp. Op hockey ging de foto ook rond, net als op de school van mijn broer.”
Wat het zuur maakte, zo vertelt Roos, is dat ze de dame op de foto helemaal niet was. “Ik mis mijn linkerpink”, legt ze uit, “de dame op de foto niet. Maar dat weten de meesten natuurlijk niet.”
We spreken Roos (25) voor ons lopend onderzoek naar online shaming, oftewel het ongewenst en online verspreiden van naaktbeelden op scholen. Ze zat in de derde klas van de havo toen schoolgenoten haar naam linkten aan een seksueel getinte foto. Wie er precies achter het verspreiden van die foto zat, heeft ze nooit geweten.
De schaamte die je voelt, het is heel kut.
“Er waren een paar jongens die daarna meteen contact met me zochten, die heb ik gelijk geblokkeerd”, aldus Roos. “Maar het ergste vond ik dat de school er bijna niets aan deed. Mijn mentor heeft wel eens op een luchtige toon gevraagd hoe het met me ging. Daar bleef het ongeveer wel bij.”
Kinderporno
Roos vond het kwalijk dat de school volgens haar nauwelijks actie ondernam. “Je draagt een bepaalde verantwoordelijkheid als school. Als je niks doet met zo’n incident geef je eigenlijk goedkeuring aan het verspreiden van kinderporno.” Het verspreiden van naaktbeelden van minderjarigen is namelijk verboden en strafbaar, de daad kan gelijk staan aan het verspreiden van kinderporno.
Roos geeft toe dat ze zelf ook niet naar de schoolleiding is gestapt of aangifte heeft gedaan bij de politie. “Ik was jong, ik schaamde me dood over wat er gebeurd was”, legt ze uit. “Ik heb er echt last van gehad, gelukkig heeft mijn vader goed met me gepraat en me duidelijk gemaakt dat ik me niet schuldig hoefde te voelen.”
Het gesprek met haar vader heeft Roos er weer bovenop geholpen. “Ik ging me anders gedragen, mijn blik werd zelfverzekerder. Leerlingen gingen anders naar me kijken, het werkte. Maar van binnen deed het wel wat. De schaamte die je voelt, het is heel kut.”
De school van Roos laat weten dat ze niet meer precies kunnen achterhalen wat er gebeurd is indertijd, omdat veel medewerkers van toen er nu niet meer werken. De schoolleiding geeft aan dat wanneer ze nu te maken krijgen met een incident van online shaming, ze ingrijpen door te luisteren naar het slachtoffer, proberen te achterhalen wie erachter zit en in gesprek te gaan met desbetreffende klas.