Merels ex mishandelde haar. Ze heeft een contactverbod tegen hem dat bijna afloopt en ze zit vast in een wirwar van instanties die weinig kunnen doen. "Als hij echt kwaad wil, zal niemand er op tijd bij zijn."
Toen Merel* in 2013 haar ex ontmoette, leek het een leuke, geïnteresseerde man. Het klikte meteen en ze zaten ook op één lijn over hoe ze kinderen wilden opvoeden. Maar toen Merel zwanger werd, sloeg het gedrag van haar ex al snel om. "Hij klaagde dat ik dik werd. Als ik hulp nodig had, snauwde hij dat het mijn probleem was. Ik begreep totaal niet waar het vandaan kwam."
Ook ander gedrag werd heftiger. Alles moest haar ex controleren. "Hij monitorde mijn telefoon. Hij claimde dat mijn huis en alles erin van hem was, terwijl ik hier al lang woonde voor hij erbij kwam. Naarmate ik meer voor mezelf opkwam, werd hij steeds agressiever, ook fysiek."
Toen Merel het uitmaakte, ontplofte de boel. Nadat ze aan hem was ontsnapt, deed ze meteen aangifte van het geweld. "Onze dochter heeft alles gezien. Nogal traumatiserend voor een vijfjarige."
Veilig Thuis zoekt nog altijd "duurzaam herstel"
Het is inmiddels bijna vier jaar geleden dat de relatie uitging, en nog altijd is Merel dagelijks bezig met het gedrag van haar ex. Hij is agressief tegen mensen van Jeugdzorg en politie en spant geregeld rechtszaken aan tegen Merel – ondanks dat een familierechter in hun regio hem opdroeg te stoppen met deze loze zaken. Recent bedreigde hij via de telefoon een betrokken Veilig Thuis-medewerker, maar die mailde na afloop nogsteeds dat Veilig Thuis erop uit is om "vanuit de samenwerking te komen tot duurzaam herstel."
Merels ex zat dertig jaar geleden al eens vast omdat hij probeerde zijn toenmalige vriendin en diens kind te doden, nadat die vriendin de relatie wilde verbreken. Hier kwam Merel pas veel later achter. Toch kreeg haar ex talloze kansen voordat de omgang met zijn en Merels kind werd stopgezet vanwege zijn agressieve gedrag.
Daders niet aangepakt
Merel leeft nog, maar het patroon waarbij slachtoffers gevangen zitten in een kluwen van justitie, politie, GGZ en andere hulpverlenende organisaties komt vaker voor.
Na de spraakmakende moorden op onder andere Linda van der Giesen (28 jaar oud) in 2015 en Hümeyra (16 jaar oud) in 2018 zorgde media-aandacht na afloop voor politieonderzoeken. In die onderzoeken zijn talloze meldingen aan politie of hulpverlening te lezen – van de slachtoffers zelf maar ook van vorige partners en omstanders. Ook kun je in die rapporten meerdere voorspellers van partnermoord terugvinden, zoals moord- en zelfmoorddreigingen, wurging en vuurwapenbezit. Het is dus allemaal niet nieuw, en de afloop is voorspelbaar. Toch worden slachtoffers van het kastje naar de muur gestuurd en wordt de dader niet aangepakt – tot het te laat is.
Alarmknop, maar wie is er op tijd?
Merels ex ging na haar eerste aangifte van huiselijk geweld naar het politiebureau en sloeg daar een agent. Voor dat incident kreeg haar ex uiteindelijk meer straf dan voor het huiselijk geweld en de verbreking van het contactverbod bij elkaar. Het contactverbod heeft een paar jaar geduurd maar loopt binnenkort af, waarna voor Merel de ellende opnieuw begint. "Hij loopt vrij rond. Ik heb wel een alarmknop om mijn nek hangen, maar als hij echt kwaad wil, zal niemand er op tijd bij zijn."
*Vanwege het gevaar voor de veiligheid zijn namen in het verhaal gefingeerd. De namen van betrokkenen zijn bekend bij de redactie.