Dat veel patiënten door aanhoudende medicijntekorten regelmatig achter het net vissen, is veel partijen in de zorg een doorn in het oog. De oplossing volgens die partijen, is het ‘terughalen’ van medicijnproductie naar Europa en Nederland. Maar dat is helemaal niet nodig zeggen de makers van actieve grondstoffen en de fabrikanten tegen Pointer radio. We maken al bijna 85 procent van de alledaagse medicijnen in Europa, het probleem is dat de beslissers er niet voor willen betalen.
In Nederland hebben we al jaren last van medicijnen die langere tijd niet leverbaar zijn. De reden is volgens velen het gevolg van de afhankelijkheid van de medicijnproductie in India en China. De meest gehoorde oplossing is het terughalen van medicijnproductie naar Europa en Nederland. Maar is dat echt nodig?
Niet alleen naar prijs kijken
In Nederland is de prijs het belangrijkste criterium voor zorgverzekeraars om een medicijn te vergoeden. In Europa is medicijnproductie duurder dan in Azie omdat de eisen die aan de farmaceutische industrie gesteld worden hoger zijn. Als Aziatische landen eventueel niet leveren, kunnen de Europese fabrikanten bijspringen. Daarvoor moeten ze wel hun productielijnen aanpassen. “Een medicijn is geen brood dat je even bij een andere bakker in de oven kunt doen”, zegt Bob Beekman van fabrikant Teva Nederland.
Luister hieronder naar zijn toelichting:
Bob Beekman, verkoopdirecteur van Teva Nederland
Snelheid
De zorgverzekeraar betaalt een hogere prijs als Europese grondstoffen- en medicijnmakers inspringen op ontstane tekorten. Maar om altijd een stabiele Europese medicijnproductie te organiseren en snelle levering te garanderen is het noodzakelijk dat er iets verandert in het geneesmiddelvoorzieningsysteem.
Weite Oldenziel van producent Ofichem legt uit:
Weite Oldenziel, eigenaar Ofichem
Omdat het huidige systeem prijs gestuurd is, zijn er andere criteria nodig. In Noorwegen is daar iets op gevonden. De Noren stellen de prijs voor een geneesmiddel vast door ook voorraad, milieu en productie in Europa mee te wegen. Dan kan het dus zo zijn dat bij een aanbesteding niet de fabrikant met de laagste prijs wint, maar de fabrikant die aan de meeste andere criteria voldoet. In Nederland is daar nog geen sprake van.
Prof. Dr Wout Dullaert, hoogleraar logistiek aan de VU in Amsterdam zegt dat we ons moeten realiseren dat er meerdere farmaceutische ketens zijn en dat ze onderdeel uitmaken van internationale ketens. Je kunt daar invloed op proberen uit te oefenen, maar het is veel effectiever om in te zetten op de organisatie van de eigen markt. Oftewel de manier waarop Nederland het prijsbeleid georganiseerd heeft.
Als je kiest voor strakke regelgeving én een kosten efficiënte keten kunnen er tekorten ontstaan. Voor een flexibele keten die snel in kan spelen op veranderingen in vraag en aanbod, moet er genoeg marge zijn voor bedrijven om hun investeringen in extra capaciteit te kunnen financieren.
Luister hieronder de hele reportage:
Ministerie
Op 1, 2 en 4 maart zijn er Rondetafelgesprekken op het ministerie voor Volksgezondheid. Op 4 maart is het thema: Duurzame innovatieve productie dicht bij huis. Achtergrond: De Europese Farmaceutische Strategie(in het Nederlands).
