Exploitanten zien geen brood meer in seksbedrijven. Sinds de legalisering van de prostitutie in 2000 is het aantal bedrijven flink teruggelopen. Hierdoor zijn er minder legale plekken waar sekswerkers hun beroep kunnen uitoefenen. Dat blijkt uit onderzoek van Pointer. Van de 1350 bedrijven zijn er inmiddels nog zo’n 250 over.
Volgens exploitanten is het vaak niet meer rendabel om een bordeel, erotische massagesalon of escortbedrijf te starten. Zo kost het veel moeite en tijd om bij gemeenten een vergunning te krijgen. Vaak is in het bestemmingsplan geen rekening gehouden met de komst van een seksbedrijf.
“Op dit moment vraagt er bijna niemand meer een vergunning aan”, zegt André van Dorst van de Vereniging Exploitanten Relaxbedrijven (VER). “Gemeenten hebben nu verschillende middelen om de vestiging van een seksbedrijf binnen de gemeentegrenzen bijna onmogelijk te maken. Exploitanten hebben op voorhand de moed opgegeven.”
Luister hier naar onze radio-uitzending:
Exploitanten zien geen brood meer in seksbedrijf
Ook raamprostitutie staat onder druk: momenteel wordt het in tien gemeenten toegestaan. In 2000 waren dat nog twaalf gemeenten. Van 2016 tot 2019 is raamprostitutie ook kortstondig toegestaan in Heerenveen. Nadat de vergunningen voor twee bordelen verliepen, besloot de gemeente om deze niet meer te verlengen.
Het is voor veel ondernemers financieel een te groot risico
Uitsterfconstructie
Sinds de opheffing van het bordeelverbod in 2000 zijn gemeenten verantwoordelijk voor het prostitutiebeleid. Door de toename van aandacht voor mensenhandel en uitbuiting zijn gemeenten huiverig voor het verlenen van vergunningen, concludeert Rodney Haan, criminoloog bij het CCV, een stichting die gemeenten adviseert op het gebied van prostitutiebeleid.
“Het heeft geleid tot een uitsterfconstructie”, zegt Haan. “Gemeenten hadden vroeger wel vier tot vijf vergunningen voor seksbedrijven. Het aantal vergunningen is flink afgenomen en soms is het helemaal niet meer mogelijk om een seksbedrijf op te starten.”
Prostitutiebedrijven hebben ook te maken met ‘schaarse vergunningen’. Dit betekent dat een exploitant een vergunning kan krijgen voor de periode van drie tot vijf jaar. Het is onzeker of de ondernemer dan opnieuw een vergunning krijgt, omdat er dan ook weer andere exploitanten voor in aanmerking kunnen komen.
André van Dorst van de VER: “Dat is voor veel ondernemers financieel een te groot risico. Een exploitant bedenkt zich wel drie keer of hij een bedrijf opstart als hij binnen een aantal jaren zijn investeringen en goodwill weer ziet verdampen.”
Coronacrisis
Ook de sekswerkers zelf gaan tegenwoordig minder snel in een seksbedrijf werken. Als ZZP’er hebben ze niet te maken met allerlei inhoudingen die ze aan de exploitant kwijt zijn.
De coronacrisis heeft dat volgens Rodney Haan van de CCV alleen maar versterkt, omdat sekswerkers niet voor de compensatieregelingen in aanmerking komen.
“Sekswerkers zijn toen veel voor zichzelf gaan werken, omdat ze anders geen inkomsten meer hadden.” Uit onderzoek van Pointer blijkt dat ruim 4000 sekswerkers zelfstandig klanten in hun eigen woning ontvangen. Het werkelijke aantal ligt waarschijnlijk nog hoger, omdat veel sekswerkers onder de radar blijven. Zelfstandig sekswerk vanuit de eigen woning is in veel gemeenten niet toegestaan.
