Er is onenigheid tussen het Openbaar Ministerie en de commissies die moeten beoordelen of artsen zich aan de regels houden bij het beoordelen van een euthanasieverzoek. Wie bepaalt of een arts zich aan de wet houdt? En wat betekent dit voor artsen die moeten beslissen over een euthanasieverzoek en voor patiënten zelf? We zijn op zoek naar ervaringsverhalen.
Dat er een onderling conflict is tussen het OM en de Regionale Toetsingscommissies Euthanasie werd vorige week bekend doordat dagblad Trouw brieven in handen kreeg waarin OM-topman Rinus Otte zijn onvrede uit. De Regionale Toetsingscommissies Euthanasie (RTE) beoordelen of artsen binnen de wet gehandeld hebben bij het behandelen van een euthanasieverzoek. Wanneer de toetsingscommissies oordelen dat een arts onzorgvuldig heeft gehandeld sturen zij het dossier door aan het OM dat dan strafrechtelijk onderzoek kan doen.
Een nieuwe richtlijn van de RTE geeft artsen meer ruimte voor interpretatie bij het beoordelen van een euthanasieverzoek. Zo is het in de richtlijn aan de arts om een schriftelijke wilsverklaring te interpreteren die niet helemaal duidelijk is. Volgens het OM is dat niet in lijn met de wet en met jurisprudentie.
Otte wil nu onafhankelijk onderzoek naar het werk van de toetsingscommissies. Die oordelen inmiddels bijna nooit meer dat een arts onzorgvuldig heeft gehandeld. Het OM kreeg in 2020 maar twee gevallen van hen door. Otte stelt in zijn briefwisseling dat het zorgwekkend is als de ruimere regels hier de oorzaak van zouden zijn.
Help mee met ons onderzoek
Heb jij als arts weleens met een euthanasieverzoek te maken? Ben je bang dat je verkeerde keuzes maakt bij de afhandeling van zo’n verzoek? En waar komt dat door? Of merkte je als naaste dat de arts er moeite mee had om een verzoek in behandeling te nemen en welke gevolgen had dit? We zijn op zoek naar ervaringsverhalen.
Onzekerheid
Maar wie heeft nu het laatste woord over of het handelen van een arts aan de wet voldoet? En moeten artsen zich nu houden aan de ruimere richtlijn die de RTE hanteren óf die van het Openbaar Ministerie?
In 2019 bleek uit onderzoek van de Levenseindekliniek dat artsen behoedzamer zijn bij het behandelen van een euthanasieverzoek. Ze zijn steeds banger voor strafrechtelijke vervolging, ondanks dat dit in de praktijk nauwelijks gebeurt. Toch is er bij artsen reden tot zorg. Het OM houdt de mogelijkheid open om artsen strafrechtelijk te vervolgen wanneer de toetsingscommissies de euthanasie juist als zorgvuldig hebben beoordeeld. Volgens Trouw schrijft Otte dat in één van zijn brieven.
Wat betekent dit voor artsen én mensen die zelf euthanasie willen? Voor een nieuw onderzoek zijn we opzoek naar ervaringsverhalen. Laat een bericht achter via het tipformulier of mail mij.
