Zo gemakkelijk als ze er een baan kreeg, zo lastig bleek het om een betaalbaar onderkomen te vinden voor Melek in de Randstad. “Ik ging eerst zoeken in een ring van 20 kilometer buiten Utrecht, toen van 50 kilometer. Totdat ik in Zwolle zat te zoeken en dacht: dan reis ik minstens 2 uur per dag heen en weer. Dat werd me te zot.”
“Werk was er wel als docent, maar een betaalbare woning kon ik niet vinden”, zegt Melek. We spreken haar voor ons lopend onderzoek naar de woningnood. “Ik heb intensief gezocht in Rotterdam, Hilversum en Utrecht. In die laatste stad kreeg ik een baan aangeboden op een basisschool.”
‘Niet soepeltjes’
Zo snel als ze een baan als docent aangeboden kreeg, zo lastig bleek het om een betaalbaar onderkomen te vinden in Utrecht. “De zoektocht naar een woning verliep niet heel soepeltjes”, licht Melek toe. “Ik verdien teveel voor sociale huur en in de particuliere sector vond ik bijna niets rond de 750 euro. Ik had een starterssalaris en ik wilde niet de helft van mijn loon aan huur besteden.”
Ik denk dat de woningnood in de Randstad nog een ander probleem in stand houdt, namelijk het lerarentekort
Via Funda en andere woonwebsites zocht ze intensief naar een betaalbare woning. “Bij Woningnet was er niks beschikbaar. Ik heb ze gemaild, gebeld en gevraagd: kan ik geen prioriteit krijgen vanwege mijn werk? Dat kon niet. Dat snap ik wel. Alleen denk ik dat de woningnood in de Randstad nog een ander probleem in stand houdt, namelijk het lerarentekort.”
De basisschool waar Melek gesolliciteerd had, wilde haar te helpen: “De school wilde een oproep in de schoolkrant plaatsen, met de vraag of de ouders niet een beschikbare woning voor me wisten”, aldus Melek. “Vanuit het uitzendbureau zeiden ze tegen me: ‘Waarom ga je niet iets via Airbnb iets regelen?’ Maar ik ga toch niet werken om een Airbnb-verblijf te kunnen betalen?”
Om een betaalbare woning te vinden, kon ze beter wat verder buiten de Randstad gaan zoeken, waar de woningmarkt misschien wat minder overspannen zou zijn, zo bedacht Melek. “Ik ging eerst zoeken in een ring van 20 kilometer buiten Utrecht, toen van 50 kilometer. Totdat ik in Zwolle zat te zoeken en dacht: dan reis ik minstens 2 uur per dag heen en weer. Dat was te zot voor woorden.” Ze hakte uiteindelijk de knoop door: “Met buikpijn belde ik de school op, dat ik de baan niet kon aannemen.”
Melek is niet de enige die de Randstad vaarwel zei en koos voor een leven erbuiten. In 2020 verhuisden meer mensen uit de Randstad dan ernaartoe, volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek. De trek uit de Randstad naar buiten stijgt de laatste jaren. Vooral stellen zonder kinderen en mensen ouder dan 30 jaar verlaten vaker dan voorheen de Randstad.
Melek koos uiteindelijk eieren voor haar geld. Ze besloot in het noorden van het land te blijven, waar haar familie woont en waar ze wel een betaalbare woning kon vinden. “Wat toen natuurlijk ook niet heeft geholpen, was dat ik geen sociaal netwerk had in de Randstad om me te helpen."
Inmiddels werkt Melek op een basisschool in Delfzijl en woont ze op een half uurtje rijden van haar werk in Hoogezand-Sappemeer. “Ik woon hier heel fijn. Je bent in 15 minuten in de grote stad, maar je hebt ook alle rust en groen om je heen. Maar je ziet dat het ook hier de prijzen aan het stijgen zijn. Ik zou best willen verhuizen naar een ander appartement, misschien zelfs ooit naar de Randstad. Maar met de huidige huur- en huizenprijzen gaat het hem niet worden.”