In 2020 is onze woning al geïnspecteerd. Moet het versterkt worden of niet? Maar na de inspectie horen we héél lang niets. Na anderhalf jaar wachten heb ik maar eens onze bewonersbegeleider van de Nationaal Coördinator Groningen, de instantie die de versterking moet uitvoeren, proberen te bellen. Geen gehoor. Dan maar mailen. Geen reactie. Toen heb ik het centrale nummer gebeld, en wat blijkt? Onze bewonersbegeleider is onze bewonersbegeleider niet meer. We hebben hier nooit bericht over gehad. De beste man die ik aan de telefoon had, zou het uitzoeken en zou de nieuwe bewonersbegeleider opdracht geven contact met ons op te nemen. Maar je raadt het al, niemand die contact opneemt. Dit heeft zich meerdere keren herhaald, en ondertussen begint het onderhoud van onze woning serieus achter te lopen. Maar je gaat natuurlijk niet in je woning investeren als je niet weet of er versterkt moet worden, het is zelfs de vraag of onze woning überhaupt blijft staan.

Vertraging, vertraging, vertraging

We hebben twee keer een brief gekregen dat het inspectierapport van onze woning gereed is. De beoordeling staat er echter niet in, ook telefonisch kunnen ze niets doorgeven. We hebben deze brief twee keer gehad, met een half jaar ertussen. De brief is meer bedoeld om te informeren dat het proces vertraging heeft (joh).

Afgelopen januari krijgen we plots weer bericht. We kunnen eindelijk om de tafel met de projectleider om over de versterking van ons huis te praten, en we hebben ook een nieuwe bewonersbegeleider. Na twee goede en informatieve gesprekken in februari en april, is het eindelijk duidelijk wat er aan onze woning moet gebeuren: onze gehele bovenverdieping moet versterkt worden. Maar omdat wij in een huizenblok wonen waar alle woningen op elkaar leunen moeten we samen met de buren het hele rijtje in één keer versterken.

Vooral verwarring

Toch kiezen we voor een herbeoordeling, omdat ons verteld wordt dat de uitkomst nagenoeg hetzelfde zal zijn, maar dat we dan 30.000 euro subsidie krijgen om ons huis te verduurzamen. Doordat de gaskraan is dichtgedraaid worden minder zware bevingen verwacht en kunnen huizen lichter versterkt worden, volgens de instanties. Als alles goed loopt, meldt de projectleider, kunnen we in september beginnen met het versterkingsproces. Maar je raadt het al. Radiostilte. In augustus belt de bewonersbegeleider. Of we nog een formuliertje willen ondertekenen voor de herbeoordeling. Dit gedaan. Vervolgens weer oorverdovend stil. September komt en gaat. In oktober hebben we weer de bewonersbegeleider gemaild hoe het ermee staat en, ook niet geheel onbelangrijk: wanneer het resultaat van de herbeoordeling er is en wanneer we met de versterking van start kunnen gaan. Ondertussen roepen alle buren namelijk wat anders, de verwarring in de straat blijkt groot en er wordt niet eenduidig gecommuniceerd.

Nietszeggende mailtjes

Weer één of ander nietszeggend mailtje daarop teruggekregen, maar er werd eigenlijk niets gemeld. Ik heb hierop gereageerd met de vraag of ze dan niets konden vertellen, ook niet in welke richting we moesten denken qua tijd. Ook hierop geen respons gehad, tot ruim een maand later weer een brief: andere delen van de versterking hebben helaas vertraging opgelopen waardoor ook onze versterking vertraging oploopt. Hoeveel kunnen ze niet zeggen. ‘En oh ja, vandaag is mijn laatste werkdag’ mailt onze bewonersbegeleider erachteraan. ‘Jullie krijgen een nieuwe bewonersbegeleider maar ik weet niet wie, bel het centrale nummer maar’. (Ik neem deze bewonersbegeleider overigens weinig kwalijk, waarschijnlijk werkte ze onder genoeg druk en met genoeg boze mensen.)

Dus nu wachten we wéér. Het is een grote trage logge machine die maar niet op gang wil komen. Met dit tempo zijn we er over 40 jaar nog niet.

De volledige naam van Mariëlle is op de redactie bekend.